
“زامبی که عاشق شد و یک ژانر را متحول کرد”
فیلم Warm Bodies (بدنهای گرم)، محصول 2013 به کارگردانی جاناتان لوین (Jonathan Levine)، در دورانی که ژانر زامبی تحت سلطه تاریکی و ناامیدی مطلق سریال The Walking Dead بود، مانند یک نفس تازه عمل کرد. این فیلم، یک کمدی-رمانتیک هوشمندانه (Zom-Com) است که با جسارت تمام، این سوال را مطرح کرد: آیا عشق میتواند یک زامبی را درمان کند؟
داستان بر اساس رمانی به همین نام، برداشتی مدرن و آخرالزمانی از “رومئو و ژولیت” است. ما با “R” (با بازی عالی نیکلاس هولت – Nicholas Hoult) آشنا میشویم؛ یک زامبی که برخلاف همنوعانش، هنوز افکار و احساسات انسانی نصفهونیمهای دارد و از طریق یک راوی درونی (Internal Monologue) خندهدار، پوچی زندگی پس از مرگش را برای ما توصیف میکند.
نقطه عطف داستان زمانی رخ میدهد که “R” در حین حمله به گروهی از انسانها، مغز دوستپسر جولی (Julie) (با بازی ترزا پالمر – Teresa Palmer) را میخورد و خاطرات او را جذب میکند. این اتفاق باعث میشود که او به جای کشتن جولی، به طور غیرقابل توضیحی از او محافظت کرده و او را به پناهگاه خود در یک هواپیمای متروکه ببرد.
جذابیت اصلی فیلم در همین نقطه است: یک زامبی (R) با دوستدختر (Julie) یکی از قربانیانش درگیر رابطه میشود. این رابطه غیرممکن، به آرامی شروع به تغییر دادن “R” میکند. او انسانیت خود را بازمییابد و این عشق، واکنشی زنجیرهای را آغاز میکند که ممکن است کل دنیای بیجان را متحول سازد.
Warm Bodies به زیبایی کلیشههای ژانر زامبی را میشکند. به جای تمرکز بر وحشت بقا، بر قدرت ارتباط و انسانیت تمرکز دارد. این فیلم نشان میدهد که دشمن واقعی، نه خود مردگان متحرک، بلکه “استخوانیها” (Bonies) هستند؛ زامبیهایی که آنقدر انسانیت خود را از دست دادهاند که به اسکلتهایی بیروح و غیرقابل درمان تبدیل شدهاند.
لطفاً قبل از دانلود و پخش (فیلم، سریال، انیمیشن و…) به رده سنی تعیین شده دقت نمایید.